piątek, 19 kwietnia, 2024
Autorzy Posts by M

M

135 POSTS 0 KOMENTARZE

2133

W prestiżowym czasopiśmie International Journal of Environmental Research and Public Health (Impact Factor 2,849), ukazała się publikacja artykułu zatytułowanego: “Quality of Life and Its Correlates in People Serving Prison Sentences in Penitentiary Institutions”, którego pierwszym autorem jest dr Bartłomiej Skowroński, pracownik naukowy Zakładu Pedagogiki Resocjalizacyjnej IPSiR Uniwersytetu Warszawskiego, a także zawodowy kurator sądowy z IV Zespołu Kuratorskiej Służby Sądowej w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Północ.

Celem badań była identyfikacja i analiza czynników warunkujących jakość życia osadzonych (Quality of Life). W analizie badań wykorzystano analizę ścieżek (path analysis). Artykuł napisany wspólnie z dr Elżbietą Talik z KUL, jest efektem realizacji szerszego projektu badawczego „Factors related to Quality of Life in Prison Inmates”. Artykuł jest dostępny pod linkiem: https://doi.org/10.3390/ijerph18041655

Autorom publikacji gratulujemy sukcesu, jakim jest docenienie badań i ich opracowania przez recenzentów renomowanego pisma.

3448

Wielkim smutkiem napełniła nas wiadomość o śmierci Dominika Meinharta-Burzyńskiego – Prezesa Polskiego Instytutu Dialogu Motywującego, psychoterapeuty poznawczo-behawioralnego, pedagoga, terapeuty uzależnień, członka MINT – Międzynarodowego Stowarzyszenia Trenerów Dialogu Motywującego. Dominik był wiernym przyjacielem wielu kuratorów sądowych. Pomagał nam wdrażać dialog motywujący do praktyki zawodowej. Szkolił, inspirował, pokazywał drogę.

W 2018 roku w czasie Międzynarodowej Konferencji z okazji zbliżającego się jubileuszu stulecia polskiej kurateli sądowej, która odbyła się we Wrocławiu, wystąpił z prelekcją dla ponad 500 uczestników na temat potencjału metody dialogu motywującego w pracy kuratorów sądowych. Rok później, wspólnie z Davidem Prescottem, poprowadził całodzienne wykłady dla blisko 500 kuratorów zawodowych apelacji wrocławskiej. Wielu kuratorów sądowych ukończyło organizowane przez jego Instytut studia podyplomowe i warsztaty. Szkolił m.in. kuratorów zawodowych z okręgu łódzkiego i wrocławskiego.

W 2020 roku wspólnie z kuratorami okręgu wrocławskiego zrealizował autorski i pionierski projekt pt. Systemowe wdrożnie dialogu motywującego jako narzędzia wsparcia pracy kuratorów sądowych. Szkolenie ukończyło 42 kuratorów zawodowych. W tym roku przeszkolonych zostanie kolejnych 24 kuratorów – niestety już bez bezpośredniego udziału Dominika, ale wg jego pomysłu. Ewaluacja szkolenia potwierdziła to, co wynikało z intuicji i wiedzy Dominika – dialog motywujący świetnie nadaje się do realizacji celu, jakim jest praca nad trwałą zmianą destruktywnych postaw podopiecznych kuratorów sądowych. Przekształca styl komunikacji na bardziej przyjazny, co prowadzi do redukcji czynników wypalenia zawodowego, przenosząc odpowiedzialność za zmianę na tych, których przede wszystkim zmiana ta ma dotyczyć.

Dominik Meinhart-Burzyński był przekonany o tym, że każdy człowiek może zbłądzić, a rzeczywiste problemy zaczynają się dopiero wówczas, kiedy trwamy w błędzie. Mawiał za Dalajlamą, że „istnieją tylko dwa dni w roku, w których nic nie może być zrobione. Jeden nazywamy wczoraj, a drugi jutro. Dzisiaj jest właściwy dzień, aby kochać, wierzyć i żyć w pełni”. Był ambasadorem akceptacji i humanizmu.

Dominik przegrał walkę z ciężką chorobą. Walczył z całych sił, do końca oddając się pasji dzielenia się dialogiem motywującym. Zawsze i wszędzie zapraszał do dialogu.

Najbliższym Dominika Meinharta-Burzyńskiego przekazujemy wyrazy głębokiego współczucia.

1767

W listopadzie 2020 roku ukazał się nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Gdańskiego numer kwartalnika Gdańskie Studia Prawnicze w całości dedykowany kuratorskiej służbie sądowej. Redaktorem naukowym tego wydania jest dr hab. Wojciech Zalewski, prof. Uniwersytetu Gdańskiego. W czasopiśmie pt. Kuratorska służba sądowa i jej funkcjonowanie – różne perspektywy znalazły się teksty wielu znakomitych naukowców. Niemal wszyscy podkreślają znaczenie polskich kuratorów sądowych dla realizacji polityki kryminalnej państwa. Zachęcamy do lektury. Artykuły są dostępne w formie elektronicznej pod adresem: https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/gdanskie_studia_prawnicze/issue/view/375?fbclid=IwAR0IwfZB9kLapdlMpb3CDAhlrOvcSh3AGji5q1TXugH-XJ-SfFYxItgMj8M

Możliwy jest też zakup wersji papierowej czasopisma.

1640

Podaj dalej to nazwa wrocławskiej fundacji, o której działaniach i współpracy z kuratorską służbą sądową chcemy Wam napisać przy okazji tegorocznych Świąt Bożego Narodzenia. Mamy nadzieję, że będzie to inspirująca opowieść. W świętach w końcu też trochę o to chodzi, by podać dalej to dobro, które się nam objawia.

Najpierw była nieformalna akcja dobroczynna. Dwie architektki wnętrz Anna Zakielarz i Ewa Olszewska postanowiły poświęcić swój wolny czas i wykorzystać umiejętności zawodowe by poprawiać warunki mieszkaniowe dzieciom z uboższych rodzin. Od pewnego czasu przeprowadzają remonty dziecięcych pokoi u rodzin znajdujących się w ciężkiej sytuacji materialnej (grupa docelowa to dzieci i młodzież w wieku 8-18 lat). Własnymi siłami odnawiają pomieszczenia. Zapewniają wszystkie potrzebne materiały i sprzęt. Wykorzystują kreatywność do tworzenia ciekawych rozwiązań wnętrzarskich. Odnawiają i przerabiają meble oraz dekoracje – często potrafiąc stworzyć coś z niczego.

Od rodzin, którym pomagają, oczekują wyłącznie przekazania dobrego uczynku dalej. Rodziny te mają za zadanie stworzyć i zrealizować własny projekt pomocowy. Skala projektu nie jest istotna, może to być coś tak prostego jak systematyczna pomoc koleżance w nauce… albo robienie zakupów starszemu sąsiadowi… albo przeprowadzenie warsztatów w dowolnej tematyce… Tutaj rodzina decyduje i tylko wyobraźnia może ją ograniczyć.

Kilka miesięcy temu architektki nawiązały strategiczną współpracę z wrocławskimi kuratorami sądowymi. Nieformalna akcja przeistoczyła się w Fundację Podaj Dalej. Do prac remontowych zostały skierowane osoby odbywające kary ograniczenia wolności, odpowiednio dobierane pod kątem kompetencji. Także dobór rodzin, którym udzielana jest pomoc, odbywa się z udziałem kuratorów zawodowych. Wypracowano formułę, która z jednej strony nie stygmatyzuje podopiecznych, z drugiej strony zapewnia dotarcie z pomocą do najbardziej potrzebujących i utrwalenie efektów pomocy. Powstał modelowy przykład współpracy kuratorskiej służby sądowej z organizacją pozarządową, wykorzystujący efekt synergii.

Aktualnie Fundacja Podaj Dalej organizuje zrzutkę na narzędzia. Do tej pory były one wypożyczane każdorazowo na potrzeby remontu. Zachęcamy do odwiedzenia strony zrzutki. Można tam zobaczyć niesamowite metamorfozy dziecięcych pokoi. Zapraszamy też do śledzenia profilu Fundacji na facebooku.

Najcenniejsza w projekcie jest energia, jaka wyzwala się u jego uczestników. Podczas remontu uczestnicy projektu nawiązują cenne relacje. Dotyczy to także osób odbywających kary ograniczenia wolności, którzy widząc użyteczność swojej pracy wykazują duże zaangażowanie.

Zdjęcia pochodzą z zasobów Fundacji Podaj Dalej.

2166

W ramach VI Wrocławskiej Kampanii Przeciwdziałania Przemocy „Biała Wstążka” udostępniamy dzisiaj drugą zaplanowaną publikację. Tym razem jest to poradnik Jak walczyć z cyberprzemocą, który został przygotowany specjalnie w ramach Kampanii przez p. Sylwię Kotecką-Kral.

Autorka jest nauczycielką akademicką w Centrum Badań Problemów Prawnych i Ekonomicznych Komunikacji Elektronicznej na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz radcą prawnym. W pracy zawodowej zajmuje się zagadnieniami prawnymi związanymi z gwałtownym rozwojem nowych technologii, takimi jak ochrona prywatności i danych osobowych w Internecie czy odpowiedzialność prawna za sztuczną inteligencję i pojazdy autonomiczne. Jako propagatorka bezpiecznego i odpowiedzialnego korzystania z internetu brała udział w spotkaniu pt. The Shape of Hate, czyli granice wolności słowa w Internecie, zorganizowanym przez ELSA – Międzynarodowe Stowarzyszenie Studentów Prawa. Prowadzi zajęcia dla studentów z zakresu prawnych aspektów nowych technologii, cyberbezpieczeństwa i cyberprzestępstw.

Internet jest przestrzenią wolności, w której każdy może stać się twórcą, a więc skorzystać ze swobody wypowiedzi, dostarczyć treść, a nie tylko biernie konsumować treści dostarczone przez innych.

W poradniku znajdziemy opis różnych form cyberniepokojenia / cyberprzemocy / cyberagresji, w tym hejtu – a więc mowy nienawiści i stalkingu online. Publikacja nie omawia w sposób wyczerpujący zagadnienia cyberprzemocy z punktu widzenia psychologii Internetu, jako zjawiska społecznego czy kwalifikacji cyberagresji pod kątem prawnym. Poradnik nie pretenduje także do miana opracowania naukowego.

Jego celem jest uświadomienie użytkownikowi Internetu, że pewne zachowania w cyberprzestrzeni rzutują na realną rzeczywistość, wpływają na zdrowie i życie innych osób i mogą spowodować sankcje karne, odczuwalne przez wiele lat. Przemoc i niepokojenie, mimo iż dokonywane w cyberprzestrzeni, są rzeczywiste i powodują realne konsekwencje, zarówno wobec ich ofiar, jak i sprawców. Autorce opracowania zależy na tym, by użytkownicy zaczęli zastanawiać się nad swoim zachowaniem w Internecie – czy sami nie są stają się cyberagresorami. Jeśli z kolei ofiary cyberprzemocy po lekturze niniejszego poradnika zdecydują się stawić czoło trudnej sytuacji, w jakiej się znaleźli – to oznaczać będzie, że poradnik spełnił swoje zadanie.

Zachęcamy do pobierania Poradnika oraz jego promowania.

2147

W European Probation Journal ukazał się właśnie artykuł dr Anny Matczak, kryminolog z the Hague University of Applied Sciences, członkini Komitetu Badawczego European Forum for Restorative Justice, poświęcony wrocławskiemu modelowi wykonywania kary ograniczenia wolnościThe penal narratives of community sentence and the role of probation: The case of the Wrocław model of community service.

European Journal of Probation jest recenzowanym czasopismem akademickim, którego celem jest promowanie badań porównawczych nad probacją i sprawiedliwością społeczną w Europie. Celem czasopisma jest publikacja (w języku angielskim) artykułów, recenzji i komentarzy naukowych, które zostały uznane za godne publikacji przez odpowiednich specjalistów i zaakceptowanych przez Redakcję, a które zawierają merytoryczne relacje z badań dotyczących tematyki stażowej (w szczególności badań porównawczych). Czasopismo ma charakter międzynarodowy w tym sensie, że stara się, w miarę możliwości, publikować materiały autorów cieszących się międzynarodową renomą oraz artykuły interesujące dla międzynarodowej publiczności.

Autorka artykułu przeprowadziła badania w ramach wizyty studyjnej we Wrocławskim Centrum Sprawiedliwości Naprawczej, gdzie rozwijany jest kaskadowy model wykonywania kary ograniczenia wolności. Jego najważniejszą cechą jest występowanie wyspecjalizowanej jednostki pośredniczącej pomiędzy kuratorską służbą sądową – odpowiedzialną za wykonywanie kar ograniczenia wolności, a reprezentującymi wspólnotę lokalną podmiotami, na rzecz których prace społeczne są wykonywane. Ważne jest to, że jednostka ta (WCSN) wyposażona jest w narzędzia umożliwiające potraktowanie osób skazanych w duchu paradygmatu problem solving justice. Wykonywanie kar traktowane jest jako okazja do odbudowania relacji społecznych, do czego angażuje się przedstawicieli społeczności lokalnej (m.in. rosnąca rola rad osiedli, nasycenie modelu organizacjami pozarządowymi – małymi ale aktywnymi jednostkami).

Dr Anna Matczak wyniki swoich badań osadziła w kontekście koncepcji brytyjskich kryminologów specjalizujących się w tematyce probacji – Gwena Robinsona z University of Sheffield, Fergusa McNeilla z University of Glasgow i Shadda Maruny z Queen’s University Belfast zawartej m.in. w ich publikacji z 2012 roku: Punishment in Society: The Improbable Persistence of Probation and other Community Sanctions and Measures i rowijanej w puźniejszych opracowaniach. W skrócie zakłada ona, że w każdej z kar wykonywanych w społeczeństwie (community sanctions) można dostrzec cztery kluczowe narracje penalne: menadżerska, punitywna, resocjalizacyjna, naprawcza. Naukowcy ci stwierdzili, że generalnie nie jest tak, że jakakolwiek kara jest nasycona tylko jedną narracją, lecz one przeplatają się ze sobą z różną intensywnością.

Brytyjscy badacze coraz częściej podają, że tamtejsza probacja traci swój walor resocjalizacyjny i coraz bardziej dominuje w niej narracja punitywna. W dyskusji naukowców pojawiają się dwa głosy – jedni uważają, że kara powinna mieć jednorodny charakter i być budowana wokół jednej z wymienionych wyżej narracji. Inni jednak podnoszą, że jest to utopijne podejście i w praktyce zawsze narracje te przenikają się z różnym nasileniem. W zależności od tego, który komponent będzie wzmacniany, kara może różnić się sposobem jej wykonywania. Dr Anna Matczak skłania się do poparcia tej grupy ekspertów, którzy uważają, że narracja naprawcza może być istotnym komponentem wykonywania kar a nie samoistną alternatywą dla nich. Badania przeprowadzone we Wrocławskim Centrum Sprawiedliwości Naprawczej, a także wcześniejsze badania prowadzone w ramach doktoratu realizowanego w Departamencie Socjologii London School of Economics na temat tego, jak polskie społeczeństwo widzi potencjał kar z obowiązkiem wykonywania prac na cele społeczne, utwierdzają ją w tym sposobie myślenia. Dr Matczak kończy swoje rozważania konkluzją, że kuratorom zawodowym w praktyce nie jest łatwo te „wielkie koncepcje kryminologiczne” implementować i muszą poruszać się pomiędzy różnymi narracjami penalnymi. Potencjał Wrocławskiego Centrum Sprawiedliwości Naprawczej daje jednak nadzieję, że przy odpowiednim akcentowaniu narracji naprawczej, jej zrozumieniu, wzmocnionym edukacją i rozwojem odpowiedniej kultury komunikacji kuratorów sądowych – ze skazanymi ale i ze społeczeństwem, dojdzie do tego, że kara ograniczenia wolności realizowana w modelu kaskadowym będzie pełnoprawną praktyką naprawczą ralizowaną w duchu paradygmatu sprawiedliwości naprawczej.

„Nie możemy zmienić kierunku wiatru. Ale możemy inaczej postawić żagle.” Andreas Pflüger

Jeszcze w pamięci mamy jubileuszową piątą edycję Białołęckiego Biegu Wolności, który zgromadził na starcie rekordową liczbę kuratorów sądowych. Wspominamy wyjątkową, radosną atmosferę towarzyszacą zawodom, perfekcyjną organizację i jakże istotny kontekst historyczny. Wielu z nas umówiło się na spotkanie przy Białołęckich Zakładzie Karnym i Areszcie Śledczym w grudniu 2020 roku. Niestety – rzeczywistość napisała inny scenariusz. Już wiadomo, że przepisy zwiazane z przeciwdziałaniem epidemii SARS-CoV-2 uniemożliwią organizację zawodów w tradycyjnym wydaniu.

W tym roku będzie inaczej. Organizatorzy zapowiedzieli już, że Bieg odbędzie się w formie wirtualnej. Patrząc na pozytywy, nie trzeba w tym roku pokonywać trasy do Warszawy i ponosić związanych z tym kosztów. Można pobiec wszędzie, byle długość trasy wyniosła 13 kilometrów. Może zatem uda się pobić ubiegłoroczny rekord uczestników – kuratorów sądowych? Zapisy do biegu wirtualnego wystartowały 3 grudnia. Warto się pośpieszyć, gdyż tylko pierwszych 230 zawodników może liczyć na numer startowy i pamiątkowy medal. Opłata wpisowa wynosi 20 zł i jest w całości przeznaczona na wsparcie osób represjonowanych w stanie wojennym – Stowarzyszenie Wolnego Słowa. Termin na przebiegnięcie dystansu zawodów: 13-20.12.2020r. Honorowy strzał na start biegu zostanie oddany 13 grudnia o godzinie 12:13.

Uczestnicy mogą przebiec przewidziany dystans 13 km:

  • w dogodnym dla siebie miejscu lub
  • po oryginalnej trasie Biegu wokół Aresztu Śledczego Warszawa-Białołęka z ubiegłych edycji, korzystając z udostępnionego pliku gpx z trasą oraz mapki lub
  • po wymierzonej trasie leśnej na terenie Białołęki, po pętli o długości 3,25 km (4 pętle = 13 km). Trasa leśna zostanie udostępniona jako plik gpx, a uczestnicy będą mogli skorzystać z mapki trasy, dostępnej na stronie wydarzenia. Dodatkowo w dniu 13.12.2020 w godzinach 10.00-16.00 trasa leśna zostanie wytyczona i częściowo oznakowana w terenie.
Tak prezentują się medale tegorocznej edycji Biegu. Prawda, że są piękne?

Organizator rekomenduje uczestnikom biegu pokonanie dystansu 13 km, jednakże zachowując tradycję Białołęckiego Biegu Niepodległości dopuszcza się możliwość sklasyfikowania zarejestrowanego uczestnika tegorocznej edycji Wydarzenia po poświadczeniu przez niego pokonania min. jednego okrążenia wybranej trasy biegu wokół Aresztu Śledczego Warszawa – Białołęka (trasa tradycyjna), min. jednego okrążenia nowo wytyczonej trasy leśnej lub pokonania min. 3,25 km dystansu w wybranym terenie.

Link do zapisów: kliknij

Więcej informacji na temat Biegu i jego idei dostępnych jest na stronie http://www.biegwolnosci.waw.pl

Przypominamy, że pomysłodawczynią i niezłomną organizatorką Biegu jest kurator sądowa Anna Myślińska. Każdego roku dba ona, by udział kuratorów sądowych w biegu był coraz powszechniejszy.

Portal kurator.info promuje wydarzenie i nosi dumnie tytuł jednego z patronów medialnych.

A tak relacjonowaliśmy ubiegłoroczny Białołęcki Bieg Wolności: http://kurator.info/2020/01/17/zwienczenie-jubileuszu-100-lat-kurateli-sadowej-w-polsce-na-biegowo/

12944

Nasz portal jest partnerem Wrocławskiej Kampanii Przeciwdziałania Przemocy „Biała Wstążka”. Z tego powodu udostępniamy nasze internetowe łamy autorkom dwóch tekstów opracowanych na potrzeby tej ważnej akcji. Dzisiaj pierwszy z nich, przygotowany przez panią kurator specjalistę Joannę Poprawę z I Zespołu Kuratorskiej Służby Sądowej do Wykonywania Orzeczeń w Sprawach Rodzinnych i Nieletnich w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu, członkinię Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie we Wrocławiu, certyfikowaną specjalistkę w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie (PARPA).


W Polsce głównym aktem prawnym regulującym kwestie przemocy w rodzinie jest Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dn. 29.07.2005 r. oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13.09.2011 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta”. Jedną z ważnych przesłanek, które niosą te akty prawne to idea przeciwdziałania przemocy w oparciu o interdyscyplinarne działania. Dzięki temu możemy patrzeć na zjawisko przemocy, które nie jest jednolite, z różnych perspektyw.

Skuteczne działania na rzecz rodziny dotkniętej przemocą opierają się na współpracy służb i instytucji w ramach Zespołu Interdyscyplinarnego oraz tworzonych przez Zespół Grup Roboczych. Taka forma oddziaływania na rodzinę w kryzysie pomaga połączyć środki i kompetencje oraz możliwości  poszczególnych służb w tym samym czasie. Daje możliwość działań interwencyjnych i pomocowych wobec rodzin uwikłanych w przemoc, a także zaopiekowania się osobami doświadczającymi przemocy w ramach jednego systemu rodzinnego. Interdyscyplinarność w procesie wyprowadzania rodziny z kryzysu, jakim bez wątpienia jest przemoc, daje również znacznie większe możliwości oddziaływania na sprawców. 

Reasumując: w grupie jest siła i moc, którą można przekazać tym, którzy ją utracili, czyli osobom doświadczającym przemocy. W grupie można zaprojektować skuteczną interwencję wobec sprawcy przemocy, a co najważniejsze ochronić dzieci, które są bezpośrednimi obserwatorami i zarazem ofiarami przemocy w rodzinie.

Warto tutaj podkreślić, iż zgodnie z konwencją stambulską (…) dzieci  są  ofiarami  przemocy  domowej,  również  jako  świadkowie (…).  Dlatego też w ustawie o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ustawodawca powołał Zespół Interdyscyplinarny w ramach którego poza Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Policją, Oświatą, Ochroną zdrowia, Organizacjami Pozarządowymi jest również przedstawiciel Sądu w osobie kuratora sądowego rodzinnego i/lub kuratora sądowego dla dorosłych. Zespół Interdyscyplinarny powołuje Grupy Robocze, w których skład, w uzasadnionych przypadkach,  wchodzą również kuratorzy sądowi. Uzasadnionym przypadkiem dla powołania do Grupy Roboczej kuratora sądowego jest sprawowany w rodzinie objętej procedurą „Niebieskie Karty” nadzór lub dozór kuratora.  Grupy Robocze tworzone w indywidualnych przypadkach rodzin objętych procedurą „Niebieskie Karty” pomagają uzyskać większy dostęp do informacji oraz umożliwiają ich wymianę wśród członków grupy, dają przede wszystkim możliwość dzielenia się zadaniami pomiędzy członkami grupy w zależności od kompetencji i instytucji jakie reprezentują, dają siłę i wsparcie osobom pomagającym, umożliwiają wieloaspektową pracę z rodziną oraz podejmowanie szybkich, niezbędnych i adekwatnych do bieżącej sytuacji rodziny działań.

Interdyscyplinarne podejście do przypadków przemocy pozwala na systematyczne, spójne i jednolite działania na rzecz przerwania przemocy w rodzinie, wobec której działania te są podejmowane.

Kurator rodzinny, czy kurator dla dorosłych, realizując zadania wynikające z ustawy o przeciwdziałaniu przemocy rodzinie: 

  • może być członkiem Zespołu Interdyscyplinarnego;
  • może być zapraszany do pracy w ramach grupy roboczej;
  • jest zobowiązany do monitorowania realizacji zarządzeń sądu (nakaz opuszczenia lokalu, zbliżania się);
  • może składać wnioski do sądu o zarządzenie wykonania warunowo zawieszonej kary pozbawienia wolności lub cofnięcie warunkowego zwolnienia.

Kurator sądowy jest na „pierwszej linii frontu” w środowisku. Pomimo faktu, że sam nie może wszcząć procedury Niebieskie Karty – kurator jest osobą, która często ten fakt dostrzega jako pierwsza. W takiej sytuacji zgłasza podejrzenie występowania przemocy służbom posiadającym kompetencje do wszczęcia tej procedury. Powiadamia również Sąd w ramach swoich obowiązków służbowych o zaistniałej przemocy w rodzinie, a także podejmuje niezbędne działania, w tym interwencje, które mają na celu przerwanie przemocy i zapewnienie bezpieczeństwa osobom doznającym przemocy. 

Kurator jest jedną z osób, które mają szczególny wpływ na przeciwdziałanie i zatrzymanie przemocy w rodzinach, które są pod jego nadzorem lub dozorem. Wspiera i pomaga w ramach grup roboczych służby podejmujące działania na rzecz pomocy rodzinie dotkniętej przemocą, również jako kurator dla dorosłych podejmuje interwencje wobec sprawcy.  Niepodważalna jest jego rola i wpływ na proces zatrzymania przemocy. Kurator sądowy to jedno z najważniejszych ogniw systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

Przygotowała: Joanna Poprawa

1739

We Wrocławiu trwa VI Wrocławska Kampania Przeciwko Przemocy „Biała Wstążka”. Portal kurator.info po raz kolejny został partnerem akcji.

Tegoroczne hasło Kampanii brzmi: Policz do 10. Żyj bez przemocy! Skąd wzięła się ta nazwa?

Wrocławski Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie wiosną bieżącego roku realizował projekt pod nazwą Zgłoś przemoc!, którego uczestnikami byli studenci trzeciego roku kierunku Praca Socjalna Instytutu Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Impulsem do realizacji projektu był okres pandemii i doniesienia medialne o zwiększonej liczbie przypadków występowania przemocy. 

Studenci poruszeni faktem, iż w czasie pandemii przemoc niemalże dosłownie została zamknięta w czterech ścianach, podjęli trud stworzenia projektów materiałów informacyjno – edukacyjnych mających uwrażliwić społeczność lokalną na zagadnienie przemocy w rodzinie. W ramach inicjatywy Zgłoś przemoc! studenci przygotowali projekty broszur, poradników, ulotek i plakatów mających zwrócić uwagę na problem przemocy w rodzinie. Studenci przygotowali swoje materiały na podstawie informacji i materiałów szkoleniowych przekazanych przez Zespół Interdyscyplinarny, dostępnej literatury oraz dostępnych danych kontaktowanych do organizacji i instytucji działających na rzecz rodzin uwikłanych w przemoc. 

Podczas realizacji projektu materiały były publikowane na Facebooku, stronie Kampanii „Biała Wstążka”, gdzie zaprosiliśmy internautów do wskazania, które z przygotowanych prac studentów przemawiają do Państwa najbardziej. Spośród nich największym zainteresowaniem cieszył się Poradnik dla ofiar przemocy domowej w czasie epidemii koronawirusa oraz ulotka Policz do 10.

I to właśnie ulotka Policz do 10 stała się inspiracją do tegorocznego hasła wrocławskiej Białej Wstążki: Policz do 10. Żyj bez przemocy!. Poniżej prezentujemy Państwu przesłanie naszego hasła, które chcemy, by usłyszały osoby stosujące przemoc, świadkowie przemocy oraz osoby jej doświadczające. 

VI Wrocławska Kampania Przeciwko Przemocy „Biała Wstążka” swym hasłem nawołuje: Policz do 10. Żyj bez przemocy! Hasło to ma być skierowanie szczególnie do osób prezentujących zachowania przemocowe, krzywdzące osoby im najbliższe. Ma nakłonić do refleksji i zastanowienia się nad swoim postępowaniem. Do zatrzymania się i poszukania pomocy, zanim będzie za późno. Chcemy również, by usłyszeli nas świadkowie przemocy. Chcemy, by wiedzieli jak ważna jest ich reakcja, jak istotne jest poczucie, że wobec nieszczęścia innych nie można pozostać obojętnym. Wreszcie chcemy, by usłyszały nas osoby doświadczające przemocy, by dostrzegły, że nie są same, że jesteśmy my – wszyscy wokół nich, gotowi do wsparcia i pomocy. Chcemy, by łatwym się stało do uwierzenia to, że przemoc można przerwać, że można się od niej uwolnić.

Zdarza się, że częściej niż innym towarzyszą Ci zachowania agresywne, nie panujesz nad swoimi emocjami, nie pomagasz najbliższym, choć wiesz, że są od Ciebie zależni? 
Policz do 10 – zatrzymaj się, powstrzymaj agresję lub bierność wobec potrzeb bliskich, pomyśl o konsekwencjach. Zanim cokolwiek zrobisz, zastanów się czy zdarza się, że: 
1. Rozwiązujesz konflikty  i wywierasz wpływ przy użyciu siły. 
2. Masz słabą samokontrolę zachowań agresywnych.
3. Popychasz, uderzasz, szarpiesz. 
4. Obrzucasz obelgami, wyzwiskami. 
5. Zmuszasz do zachowań, które poniżają innych. 
6. Wyśmiewasz drugiego w obecności innych. 
7. Przywłaszczasz bądź niszczysz nie swoje rzeczy. 
8. Zaniedbujesz osoby chore, wymagające opieki. 
9. Zabraniasz najbliższym kontaktów społecznych. 
10. Ciągle kontrolujesz bliskie osoby.
Jeżeli tak, istnieje ryzyko, że stosujesz przemoc – poproś o pomoc, zmień swoje zachowania.

Od 2015 r. towarzyszy nam Dekalog prawdziwego mężczyzny: 10 zasad, które prezentuje prawdziwy mężczyzna w życiu codziennym. Prawdziwy mężczyzna sprzeciwia się przemocy, więc jeżeli jeszcze nie wprowadziłeś tych zasad do swojego życia – nie zwlekaj, to jest ten moment. 

Jesteś świadkiem przemocy? PAMIĘTAJ: lepiej zareagować 10 razy i nie potwierdzić, że coś złego się dzieje, niż nie zareagować i pominąć ten jeden raz, który może doprowadzić do utraty zdrowia lub życia osoby doznającej przemocy!  
1. Usłysz.  
2. Zobacz.  
3. Reaguj.  
4. Porozmawiaj z osobą doświadczającą przemocy, powiedz, że jesteś gotowy pomóc.  
5. Zaproponuj gotowość do działania w sytuacji eskalacji przemocy. 6. Zapoznaj się z możliwościami udzielenia pomocy.  
7. Poznaj adresy i dane kontaktowe do instytucji i organizacji działających na rzecz rodzin dotkniętych przemocą w rodzinie.  
8. Wskaż członkom rodziny nazwy, adresy i kontakt do instytucji i organizacji działających na rzecz rodzin dotkniętych przemocą w rodzinie.  
9. Porozmawiaj z osobą, która stosuje przemoc, powiedz jej, że słyszysz i tego nie akceptujesz.  
10. Zgłoś odpowiednim służbom.

Doświadczasz przemocy? Przemoc nie musi trwać, pamiętaj: 
1.  Nikt nie ma prawa traktować Cię źle. 
2. Fakt, że doświadczasz przemocy nie jest Twoją winą. 
3. Za stosowanie przemocy zawsze odpowiedzialność ponosi sprawca. 
4. Nie musisz się wstydzić prosić o pomoc. 
5. Nie jesteś z tym sama/sam, jest wielu ludzi gotowych do pomocy i wsparcia. 
6. Osobie doświadczającej przemocy przysługują uprawnienia i prawne rozwiązania do tego, by przerwać przemoc. 
7. Miej przygotowany swój plan awaryjny. 
8. W razie zagrożenia dzwoń na nr alarmowy 112. 
9. Masz wpływ na swoje życie. 
10. PAMIĘTAJ MASZ MOC.

O historii Kampanii „Biała Wstążka”:

Kampania „Biała wstążka” to największa na świecie kampania przeciwko przemocy wobec kobiet zainicjowana i organizowana przez mężczyzn. Adresatami przesłania „Białej wstążki” są również mężczyźni. „Biała wstążka” przeprowadzana jest jednocześnie w blisko 60 krajach świata, w tym również w Polsce.

Idea wywodzi się z Kanady, gdzie to 6 grudnia 1989 roku na Politechnice w Montrealu doszło do zamachu, w których zostało zamordowanych 14 kobiet. Wśród nich była wrocławianka Pani Barbara Klucznik-Widajewicz. Zamachowiec popełniając zbrodnię kierował się przekonaniem, że kobiety, poprzez to, że się kształcą, są aktywne w życiu społecznym zagrażają porządkowi świata. Uważał, że ruchy feministyczne zrujnowały jego życie, obwiniał kobiety za to, że nie ukończył studiów technicznych ponieważ kobiety zajęły jego miejsce na uczelni. W 1991 r. Kanadyjczycy włączyli się aktywnie w przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet inicjując tym samym trwającą już blisko 30 lat kampanię Białej Wstążki. W ciągu sześciu tygodni ponad 100 000 mężczyzn zadeklarowało wówczas, poprzez założenie białej wstążki fakt, iż nigdy nie będą sprawcami i będą przeciwstawiać się wszelkim formom przemocy wobec kobiet.

Kampania odbywa się w ramach 16 Światowych Dni Przeciwko Przemocy. Rozpoczyna się 25 listopada w Międzynarodowym Dniu Przeciw Przemocy Wobec Kobiet upamiętniającym zamordowanie w 1960 r. sióstr Mirabal – działaczek na rzecz praw człowieka w Republice Dominikany. Koniec kampanii „Białej wstążki” przypada 10 grudnia w Międzynarodowym Dniu Praw Człowieka i podkreśla, że przemoc wobec kobiet jest łamaniem podstawowych praw człowieka.

Wrocławska „Biała Wstążka”:

Od 2015 r., cyklicznie, w ramach 16 Światowych Dni Przeciwdziałania Przemocy wrocławski Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie organizuje wrocławską kampanię „Biała wstążka”. Od 2019 r. Wrocławska Kampania Przeciwko Przemocy „Biała Wstążka” objęta jest Honorowym Patronatem Prezydenta Wrocławia, Pana Jacka Sutryka.
„Biała Wstążka” ma też swoich ambasadorów wśród znanych wrocławian. Do ich grona zaliczają się między innymi Pan prof. dr hab. Jan Miodek – polski językoznawca, Pan Błażej Michalski – aktor, Pan Piotr Celeban – zawodnik piłkarskiego klubu WKS Śląsk Wrocław, Pan Jakub Kamiński – grafik, autor plakatów i ilustracji, Pan Andrzej Gliniak – spiker wrocławskiego klubu WKS Śląsk Wrocław, Pan Marcin Rosiński – redaktor i dziennikarz, Pan Paweł Rańda – wicemistrz olimpijski i wrocławski radny, Pan Mariusz Jędra – wrocławski sztangista, medalista mistrzostw świata i olimpijczyk, Pan Grzegorz Miśta – Zastępca Kuratora Okręgowego we Wrocławiu, i wielu innych znakomitych wrocławian. Wrocławską „Białą Wstążkę” w 2018 r. poparła również Anna Wyszkoni, znana z wielu przebojów polska wokalistka.

Przy realizacji wszystkich edycji Wrocławskiej Kampanii Przeciwko Przemocy „Biała Wstążka” Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie, w którego skład wchodzą przedstawiciele Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, Policji, Prokuratury, sądów, zespołów
kuratorskiej służby sądowej, organizacji pozarządowych, Wrocławskiego Centrum Zdrowia, Komisji Przeciwdziałania Problemów Alkoholowych.

Od 2015 r. ma u boku partnerów, którzy z ogromnym zaangażowaniem podejmują aktywność w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Na przestrzeni 6 lat Partnerami Kampanii są lub byli między innymi, Uniwersytet Wrocławski, Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii oraz Instytut Socjologii, Wrocławski Klub Sportowy WKS Śląsk Wrocław, Miasto Wrocław, Fundacja Non Licet, Świetlica środowiskowa „Źródełko”, Stowarzyszenie INTRO, Stowarzyszenie Kuratorów Frontis, portal kurator.info, Sąd Okręgowy we Wrocławiu, wrocławskie placówki światowe. W roku bieżącym do grona partnerów kampanii dołączyła Okręgowa Izba Radców Prawnych we Wrocławiu.

Powody, dla których zainicjowano przeprowadzenie wrocławskiej kampanii przeciwko przemocy, to przeciwdziałanie każdej formie przemocy, w tym przemocy w rodzinie i ograniczenie jej skutków
m.in. poprzez zwiększenie społecznego zaangażowania w sprawy związane z występowaniem przemocy – podnoszenie społecznej wrażliwości w odniesieniu do zjawiska przemocy w rodzinie, poszerzenie poziomu wiedzy obywateli oraz przedstawicieli organizacji i instytucji działających w
obszarze przeciwdziałania przemocy na temat przemocy domowej, nawiązanie dialogu i poprawa współpracy pomiędzy instytucjami i organizacjami działającymi na rzecz przeciwdziałania przemocy
domowej oraz promowanie wartości rodzinnych.

IV Wrocławska Kampania Przeciwko Przemocy „Biała Wstążka”.

Rok 2020 to trudny rok, odmienny od tych, które do tej pory przeżyliśmy. Realizacja tegorocznej kampanii „Biała Wstążka” będzie również odmienna od pięciu poprzednich. Odmienność ta polega głównie na tym, że z uwagi na pandemię, nie spotkamy się osobiście, by mówić o przemocy,
poddawać debatom trudne do rozwiązania zagadnienia, rozdawać na wrocławskim Rynku białe wstążeczki. Tegoroczna kampania przenosi się do Internetu i lokalnych mediów. To tutaj będziemy rozmawiać, to tutaj będziemy przekazywać sobie wzajemnie symbol kampanii – białą wstążeczkę, to tutaj będziemy prezentować artykuły, rozprawki, filmy, które mają na celu zwrócenie uwagi na powagę problemu, jakim jest przemoc.

Kampania ma swoją stronę na Facebooku @bialawstazkawroclaw, gdzie w zakładce „Albumy” można zapoznać się ze wszystkimi działaniami realizowanymi w okresie pięciu kampanii, a także z działaniami na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie realizowanymi w okresach pomiędzy poszczególnymi edycjami kampanii. Te inicjatywy są równie istotne jak sama kampania ponieważ o problemie przemocy należy mówić bez przerwy.

Zapraszamy do przyłączenia się do akcji! Na stronie na facebooku znajdą się wszelkie informacje o planowanych działaniach, a także tam właśnie będzie można w nich uczestniczyć. Wraz z rozpoczęciem kampanii będzie można pobrać nakładkę z białą wstążeczką na zdjęcie profilowe – tak rozpocznie się internetowy event „Białej Wstążki”, który zastąpi coroczną akcję rozdawania białych wstążeczek na wrocławskim Rynku. Wydarzenie to inauguruje VI Wrocławską Kampanię Przeciwko Przemocy „Biała Wstążka” 2020 – Policz do 10. Żyj bez przemocy!

Opracowanie: Izabela Pawłowska, Przewodnicząca Wrocławskiego Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziłania Przemocy

Zdjęcie tytułowe pochodzi z serwisu wroclaw.pl i przedstawia mural, który został odsłonięty z okazji tegorocznej Kampannii Białej Wstążki.

1351

20 listopada obchodzimy Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka. Data ta upamiętnia podpisanie najważniejszego dokumentu gwarantującego prawa wszystkim dzieciom – Konwencji o prawach dziecka. Właśnie mija 31 lat od jej uchwalenia. Z tej okazji zachęcamy do jej przeczytania! A jeszcze bardziej do jej czytania tym, dla ochrony których została powołana do życia – DZIECIOM. Jesteśmy przekonani, że to ważny aspekt wychowania i edukacji obywatelskiej. Żeby było łatwiej czytać (nie tylko) najmłodszym Fundacja Go’n’Act i Fundacja Dom Pokoju we współpracy z Gminą Wrocław opracowały ilustrowaną specjalną wersję Konwencji o Prawach Dziecka. Polecamy!